Dodanie niewielkiej ilości mleka lub śmietany prowadzi do zintensyfikowania smaku herbaty, a jednocześnie są łagodzone ściągające właściwości jej składników.

Anglicy dodają do herbaty nieco „cream” o zawartości około 8-10% tłuszczu, we Wschodniej Fryzji preferuje się śmietanę. Od pewnego czasu stosuje się także mleko pełne (mleko HA albo świeże) oraz skondensowane. O wyborze dodatków, a dotyczy to także ilości dodawanego mleka lub śmietany, powinien decydować indywidualny smak, w związku z czym trudno tu o ogólnie obowiązujące zalecenia. Orientację może ułatwić na przykład porcja skondensowanego mleka, podawana często do filiżanki czarnej herbaty w kawiarni.

Nieodzownym warunkiem przyrządzenia filiżanki aromatycznej herbaty jest obok jakości i ilości samej herbaty dobra woda i odpowiedni czas parzenia.

Należy rozpocząć od podgrzania dzbanka albo filiżanki, napełniając je gorącą wodą i pozostawiając na chwilę.

Wskazówka: na herbatę należy używać tylko świeżej, zimnej wody. W przypadku braku dobrej wody wodociągowej można używać wody przefiltrowanej lub (niegazowanej) wody z butelek. Nie powinno się nigdy pobierać gorącej wody z sieci. Po otwarciu kurka należy odczekać kilka sekund, aż woda będzie całkiem zimna. Wtedy zawiera dużo tlenu, dzięki czemu herbata może uzyskać pełnię aromatu.

Wodę należy doprowadzić do stanu wrzenia. Nieco dłuższe gotowanie zmiękcza wodę, ale należy uważać, aby jej nie „wygotować”, bo wtedy traci tlen i herbata jest mdła. Listki herbaty należy zalać wrzącą wodą.

Ponieważ kofeina i garbniki w herbacie uzyskują pełne działanie w zależności od czasu naciągania, optymalny czas parzenia przed podaniem gorącej herbaty wynosi od trzech do około pięciu minut (herbata zielona powinna naciągać tylko trzy minuty).

Herbata mrożona to smakowity napój orzeźwiający – ale nie zimna herbata! Należy przyrządzić herbatę o potrójnej mocy i doprawić sokiem z cytryny oraz cukrem lub miodem. Wlać gorącą herbatę do szklanek napełnionych w 2/3 kostkami lodu i mocno zamieszać.